یافته­‌ های تحقیق های تازه پیرامون اعتیاد خیلی جالب می باشد. این تحقیق ها در مرحله نخست به بررسی رابطه میان ارتباط و اعتیاد خواهند پرداخت. چون مطابق با اطلاعات به دست آمده رابطه و اعتیاد با همدیگر رابطه ی مستقیمی دارند. بر این اساس هر چه یک فرد روابط سالم‌ تری داشته باشد، کمتر به دام اعتیاد گرفتار می شود.

یک روزنامه­ نگار اهل بریتانیا، یوهان هری، در یک ویدئو خیلی جالب به بحث درمورد دلایل زمینه ای اعتیاد پرداخته است. این ویدئو خیلی پربازدید بوده است. چون به شکل هوشمندانه‌ ای نتیجه گیری می کند که آن­ سوی اعتیاد هوشیاری نمی باشد، بلکه ارتباط می باشد.

صحبت­‌ های او بازتاب­ گر موضوعی می باشد که اغلب متخصص های اعتیاد قرن 21 سال ­‌ها از آن حمایت نموده اند. رابطه ارتباط و اعتیاد به این ترتیب توصیف می گردید که شخص به علت اثر لذت ­بخش مواد به طرف آن نمی‌ ­رود.

بلکه تمایل او به مواد ناشی از نداشتن توانایی او در برقرار کردن ارتباط سالم با بقیه می باشد. به ­عبارت دیگری، اعتیاد اختلال مصرف مواد نمیباشد بلکه یک اختلال اجتماعی میباشد.

البته درک رابطه میان ارتباط و اعتیاد برخلاف باور عموم مردم درباره ی مصرف مواد می باشد. در مجموع، اشخاص تصور می ­‌کنند اثر لذت­ بخش الکل، کوکائین، هروئین و امثال آن اساسی ترین محرک برای استفاده کردن از مواد مخدر می باشد.

البته! چرا که نه! شکی در این نمی باشد که این مواد به محض وارد شدن به بدن سبب ترشح دوپامین و چندین مواد شیمیایی-عصبی دیگر در مغز می ­‌گردند که با لذت مرتبط می باشد.

به ­عبارت دیگر، موادی که دارای پتانسیل اعتیاد هستند به ما حس خوبی منتقل می کنند و از آن­جا که علاقه داریم حس خوب پیدا نمائیم، مجددا سراغ مواد می‌ ­رویم. ولی نباید از رابطه موجود میان ارتباط و اعتیاد هم غفلت کرد.

بیشتر بخوانید:برنامه ۱۲ قدم ترک اعتیاد

بر همین اساس، انسان امکان دارد در شرایط گوناگونی از زندگی خود تمایل به مصرف مواد مخدر بیابند. بال و پر دادن به این باور سبب رشد این حقیقت می گردد که اغلب تحقیقات و نظریه های اولیه درباره ی ریشه ­‌های اعتیاد پیرامون محور واکنش لذت مغز چرخش دارد.

این ارتباط دقیقا مرتبط با همان ترشح دوپامین که اول هم به آن اشاره نمودیم. جالب اینجا می باشد که حتی سازمان ملی سوء مصرف مواد هم در شروع از این دیدگاه حمایت نموده است.

حالا که درباره ی رابطه ارتباط و اعتیاد بحث افتاده، می شود بیان کرد که باور لذت بخش بودن اعتیاد، که تا مدت­‌ ها بر ذهن محقق ها سلطه داشت اشتباه می باشد. در صورتی که این تفکر صحیح بود، هر فردی که تنها یک قلپ مشروب میل کرده بود می بایست تبدیل به یک شخص دائم‌­الخمر می گردید.

هر فردی هم که (حتی با تجویز پزشک) تریاک مصرف نموده باشد می بایست بعد از مدتی درون جوب هروئین تزریق نماید.

ولی این تفکرها حتی به حقیقت نزدیک نیز نمی باشد چه برسد که مورد قبول واقع گردد. در حقیقت، تنها ده درصد از افرادی که یک بار ماده اعتیاد آور مصرف می نمایند در انتها معتاد میگردند.

مابقی اشخاص یا کاملا مواد را کنار گذشته یا به ­شکل تفننی از آن لذت خواهند برد. بر همین اساس به سادگی قابل درمان می باشند.

بیشتر بخوانید:سندروم ترک الکل

کدام گروه در مقابل اعتیاد صدمه پذیر می باشد؟

خبر خوب این که اشخاصی که در گروه‌ های دو نفره یا زیادتر فعالیت می نمایند، به طور معمول به سختی گرفتار اعتیاد می گردند. در مقابل اشخاصی که در کودکی از موهبت وابستگی ایمنی برخورداری نداشته باشند.

در بزرگسالی هم قادر نمی باشند به سادگی با دیگران ارتباط برقرار نمایند. بر همین اساس احتمال زیادتری دارد تا در دام اعتیاد گرفتار گردند.

البته این اشخاص هم می‌ توانند با راهنمایی مناسب و تلاش زیاد که به طور معمول از طریق تراپی، گروه­‌ های حمایتی و تجربه رابطه های سالم می باشد، می‌ ­توانند با گذشت زمان وابستگی ایمن را یاد گرفته که به آن “امنیت اکتسابی” گفته می شود.

امنیت اکتسابی برای شخص معتاد مفهوم خیلی مهمی می باشد. البته انسان ­ها به این امنیت احتیاج ندارند. چون در صورتی که یک انسان معتاد را در میان جمعی قرار دهید، سریعا و به سادگی قادر است خودش را با شرایط وفق داده و اعتیاد را به نفع فعالیت و ارتباط های سالم کنار گذارد.

در برخی از مواقع این انسان های حمایت­‌گر و ایمن خودشان در حال ترک می باشند و دقیقا اگاه هستند معتاد بودن و آغاز فرایند طولاتی ترک اعتیاد به چه معنایی می باشد؟! البته همواره نیز نیازی نمی باشد که ارتباط لزوما با بقیه ی افراد در حال ترک برقرار گردد.

به طور مثال در بعضی از کشورها مثل پرتغال، در صورتی که شخص معتاد پیشش از اعتیاد برنامه­ نویس کامپیوتر بود. دولت شرکتی را می یابد که به برنامه نویس نیاز دارد و پیشنهاد مینماید در صورتی که این شرکت به معتاد فرصت می دهد، برای­ مدت یک سال نصف حقوق او را پرداخت می نماید.

افزون بر این در بعضی مواقع دولت سرمایه فرصت ­‌های ترک و بقیه ی حمایت ­‌های اجتماعی را هم تامین می نماید.

بنابراین حالا که رابطه ارتباط و اعتیاد مشخص گردید می شود گفت که آن­چه مقابل اعتیاد قرار داده می شود هوشیاری نمی باشد، بلکه ارتباط می باشد. با این حال، به وجود آوردن روابط سالم بین فردی به ­عنوان قسمتی از درمان و ترک، آسان نمی باشد.

بلکه به وقت، تلاش و مجموعه‌ ای از حامیان دلسوز نیاز خواهد داشت.