بوپرنورفین

بوپرنورفین و متادون معمولاً خط اول هستند درمان در مورد درمان اعتیاد به مواد افیونی. اینها هر دو دارو های اپیوئیدی هستند و این نوع دارو ها را فقط می توان در محیطی استفاده کرد که تحت نظارت متخصصان پزشکی باشد. این دارو همان گیرنده های اکسی کانتین را هدف قرار می دهد، اما احساس «بالا بودن» را ایجاد نمی کند. دوز به تدریج از نظر پزشکی کاهش می یابد تا زمانی که بیمار دیگر از نظر جسمی وابسته نباشد.

بوناویل

این یک نام تجاری برای بوپرنورفین یا نالوکسون است، که یک شبه افیونی کمی ضعیف‌ تر است که به همان روش عمل می‌ کند. متادون اما با اثرات کمتر مشخص. نالوکسان یک آنتاگونیست مواد افیونی است، به این معنی که اثرات مواد افیونی را مسدود می کند. بوپرنورفین به کاهش علائم ترک در هنگام سم زدایی از مواد افیونی کمک می کند، در حالی که نالوکسان از احساس سرخوشی جلوگیری می کند.

این یک لایه باکال است که از 2.1 میلی گرم بوپرنورفین با 0.3 میلی گرم نالوکسان، 4.2 میلی گرم بوپرنورفین با 0.7 میلی گرم نالوکسون یا 6.3 میلی گرم بوپرنورفین با 1 میلی گرم نالوکسان تشکیل شده است.

بیشتر بخوانید: ترک نیکوتین

متادون

بر خلاف بوپرنورفین، متادون یک آگونیست کامل مواد افیونی است، به این معنی که اثرات بارز تری دارد. استفاده از درمان روانشناختی همزمان هنگام درمان اعتیاد به مواد افیونی بسیار مهم است. اگرچه خواصی مشابه سایر مواد افیونی دارد، اما فعالیت آن در بدن طولانی است و به کاهش علائم ترک کمک می کند و در عین حال کاهش تدریجی دوز را آسان تر می کند.

بیشتر بخوانید: ترک کلونازپام

لوفکسادین

لوفکسادین یک گزینه غیرافیونی برای درمان اعتیاد به مواد مخدر مانند اکسی کانتین است. این یک آگونیست آلفا-2-آدرنرژیک است که باعث آرام بخشی می شود و می تواند اثرات ترک مواد افیونی را کاهش دهد. این گزینه معمولاً برای افراد بسیار جوان، زنان باردار و افرادی با سابقه طولانی مدت و شدید سوء مصرف مواد افیونی در نظر گرفته می شود.