اعتیاد نیاز روانی اجباری و مستمر به مصرف اکسی کدون است. اجبار می تواند بر هر چیز دیگری در زندگی یک فرد غلبه کند . افرادی که از دارو بدون توجه به دستورالعمل های ایمنی یا دستورالعمل های پزشک استفاده می کنند در معرض خطر اعتیاد هستند. مصرف کنندگان مواد اغلب فکر می کنند که مصرف خود را تحت کنترل دارند یا احساس می کنند که اعتیاد “برای دیگران اتفاق می افتد”. در واقع، تعداد بسیار کمی از مردم می توانند بدون توجه به مواد افیونی بدون مشکل نهایی استفاده کنند.

NSAID ها و سایر داروهای ضد درد غیرافیونی تشویق می شوند، اما با افزایش دوز این داروها، خطر عوارض جانبی به شدت افزایش می یابد. خواص ضد درد این گونه داروها بدون توجه به عوارض جانبی محدود است. نقطه ای وجود دارد که پاراستامول یا NSAID های بیشتر، بدون توجه به افزایش دوز، اثرات قوی تری ندارند.

اکسی کدون حتی می تواند با مورفین و سایر مواد افیونی ترکیب شود تا تسکین درد را افزایش دهد. فرمول های رهش فوری اکسی کدون همراه با داروهای ضد درد با رهش طولانی مدت یا طولانی اثر استفاده می شود. اکسی کدون با رهش فوری درد ناگهانی را درمان می کند، در حالی که داروهای طولانی رهش طبق یک برنامه زمان بندی مشخص مصرف می شوند.

بیشتر بخوانید: آیا اعتیاد به قرص های لاغری، اعتیاد فیزیکی است یا فرآیندی؟

درک خطر اعتیاد و استفاده صحیح از اکسی کدون هنگام تجویز بسیار مهم است. افراد باید افکار و اعمال خود را ارزیابی کنند تا تصمیم بگیرند که آیا واقعاً به تسکین درد بیشتری نیاز دارند یا هوس اثرات روانی اکسی کدون را دارند . اگر اکسی کدون خارج از نظارت پزشکی استفاده شود، خطر اعتیاد به طور قابل توجهی افزایش می یابد.

برخی از محققان 40 تا 60 درصد خطر اعتیاد افراد را به ژنتیک نسبت می دهند. زندگی خانوادگی نیز یک عامل خطر است. جوانانی که در شرایط زندگی ناسالم یا مخاطره‌آمیز قرار دارند، به‌ویژه اگر در معرض اعتیاد و رفتارهای مرتبط با آن باشند، در معرض خطر بالایی برای ابتلا به اعتیاد هستند. فشار همسالان از جانب دوستان و سن هنگام شروع مصرف مواد نیز از عوامل مهم هستند.